Vanalles wat

Inmiddels alweer een tijd geleden dat ik een blog heb geschreven en er is ook weer zoveel gebeurd!
Ik ben naar Cyprus, Nederland, Bodrum en Fetiye geweest! Vermaken doe ik me hier dus wel, maar helaas komt het einde ook snel in zicht.
Nog 3 weken en ik ga naar Nathan in Zuid-Afrika!!! Ontzettend veel zin in, maar het geeft me ook een raar gevoel. Jammer om afscheid te moeten nemen van alle leuke mensen die ik hier ontmoet heb en die ook niet zo makkelijk op kan zoeken. Maar het is nog niet afgelopen, gelukkig. Ik heb deze week mijn laatste les gehad, nu nog 4 tentamens en tussen het leren door tijd om met iedereen af te spreken.

Cyprus was ontzettend leuk. Ik ben erheen geweest met 3 vrienden uit Singapore. Hangen op het strand, lekker eten en een beetje sideseeing. Al zal ik niet snel weer met Aziaten op vakantie gaan. Ik wil niet discrimineren, maar de mensen uit Singapore zijn écht allemaal hetzelfde. Dat betekent elke ochtend vroeg opstaan op je vakantie om te zorgen dat je het héle eiland hebt bekeken. Dit leverde interessante gesprekken op over wat vakantie betekend. Voor mij is genieten namelijk de hoofdzaak en als ik wat moois zie is dat fijn, maar voor hen is het belangrijk dat ze wel wat te doen hebben. Ik zat dus vaak op een muurtje te genieten van het mooie uitzicht terwijl zij alles grondiger bekeken. Leuk was dat een vriendin uit Nederland, Renske, op Cyprus studeert. Uiteindelijk zijn we daar op een verjaardag uitgenodigd om nog meer leuke mensen te ontmoeten. Aan het einde van de vakantie ben ik naar haar toegegaan en hebben we meteen tot 11 uur uitgeslapen. De Singaporeanen moesten ontzettend lachen toen ze dat hoorde.

Nederland was een bliksembezoekje om voor mijn master te solliciteren. Raar om dan weer in de normale gang van zaken terecht te komen, maar fijn om ons gezin weer te zien (want voor meer had ik geen tijd)! Vervolgens ging ik 5 dagen na terugkomst ook alweer met 14 man naar Bodrum en Fetiye toe. In Fetiye ben ik gaan paragliden, een droom die ik al heel lang had en het was even mooi als ik dacht. De eerste dag zijn we met zijn allen naar het strand gegaan en we zouden met de helft gaan paragliden. Alhoewel het prachtig weer was, schijnt de wind niet helemaal goed te hebben gestaan en na 6uur wachten (zonnend, kletsend, zwemmend..) bleek dat we niet meer konden gaan. Gelukkig waren er meer mensen die het net zo graag wilden als ik en vervolgens zijn we de dag erna om 6 uur opgestaan om het alsnog te doen. Helemaal geen spijt van! Na één keer struikelen (op een schuine helling met een vloekende piloot) hing ik in de lucht, genietend van het mooie uitzicht.

Tussendoor moet ik trouwens ook nog wel veel doen voor school. Het lijkt alsof ik alleen maar aan het reizen ben, maar de bibliotheek ken ik helaas ook veel te goed. Koc blijft maar tentamens, presentaties en papers verplaatsen en toevoegen... Hoewel het hier makkelijk is, vind ik het Nederlandse systeem van een week lang blokken fijner.

Verder heb ik mijn ticket terug naar Nederland ook al geboekt voor 3 juli. Kan me nog niet zo goed voorstellen hoe het gaat zijn om weer terug te zijn in het normale leven. Alhoewel ik hierna niet meer in Istanbul zou willen wonen ben ik wel erg aan de stad gehecht geraakt met zijn vele opties, verkopers op elke straathoek en vele gezichten..
Over de master heb ik trouwens nog niks gehoord, dus daarvoor blijf ik duimen!

Het volgende bericht komt waarschijnlijk uit Zuid-Afrika!
Liefs